Hukuk dairesi’nin kararında, vaad amacıyla verilen paranın hukuken yok hükmünde sayıldığına işaret edildi, aracıya verdiği parayı işe giremediği için geri isteyen kişinin bu isteğinin yerine getirilemeyeceğini bildirdi. Zonguldak’ta yaşayan Durmuş Kalaycı oğlu, Ali Kalaycı’ya iş bulması amacıyla Şahin Nalbant’tan yardım istedi. Karşılığında para alan Nalbant, Kalaycıoğlu ve Kalaycı’yı Ankara’ya götürerek, bir iş adamının aracılığı ile kamu kurumunda görev yapan üst düzey bir yönetici ile görüştürdü.
İşe giremeyince
İş görüşmesinin olumsuz sonuçlanması üzerine Durmuş Kalaycıoğlu, Şahin Nalbant’tan “iş bulma vaadi karşılığında” aldığı parayı geri ödenmesini istedi. Parayı geri alamayan Kalaycıoğlu, Nalbant aleyhine maddi tazminat davası açtı. Davanın görüşüldüğü Zonguldak 1. Asliye Hukuk Mahkemesi, davayı kabul ederek, “iş bulma vaadiyle alınan paranın” geri ödenmesine karar verdi. Davalı Şahin Nalbant’ın kararı temyiz etmesi üzerine dosya Yargıtay 4. Hukuk Dairesince görüşüldü. Daire, yerel mahkemenin kararını bozdu. Yargıtay 4. Hukuk Dairesi’nin kararında, davanın “iş bulunmasına aracılık edilmesi karşılığında yasaya aykırı ödenen paranın geri alınması istemine” ilişkin olduğuna işaret edildi. Bu amaçla verilen paranın geri istenmesinin Borçlar Kanunu’nun 20. maddesine göre mümkün olmadığı, söz konusu yasanın ilgili maddesinde bu türlü verilen paraların yasal olarak “yok hükmünde” sayıldığı belirtilen kararda, Zonguldak 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin kararının usul ve yasaya aykırı olduğu için bozulduğu kaydedildi. Yargıtay’ın bozma kararının ardından, dava Zonguldak 1. Asliye Hukuk Mahkemesinde tekrar görüşülecek. Yerel mahkeme, ilk kararında direnirse ve bu karar da temyiz edilirse, dosya Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nda karara bağlanacak.
Künye
Facebook
Twitter
Günün
Haberleri